W planowaniu działań edukacyjnych przedszkola wiele czasu przewiduje się na wprowadzenie dziecka w świat literatury. Kontakt z książką nie jest naturalną potrzebą dziecka, jak np. różne formy jego aktywności poznawczej, ruchowej, werbalnej czy zabawowej.

      Potrzebę tę w dziecku musimy wzbudzić sami w trakcie procesu wychowawczego. Dlatego to od nas nauczycieli i rodziców zależy, czy potrafimy mimo atrakcyjności powszechnie dostępnej telewizji rozbudzić zainteresowanie książką i przygotować je do tego, by kontakt z literaturą stał się niezbędny. Musimy być świadomi, że dziecko ery elektronicznej w coraz większym stopniu żyje i rozwija się pod wpływem wielu bodźców z otaczającej je rzeczywistości, w tym głównie mas-mediów. Nie można w tym wszystkim zapomnieć o książce. Kontakt z nią daje bowiem możliwość obcowania ze światem wartości, jakie niesie literatura. Czytanie książek pozwala na znaczenie bardziej swobodną grę wyobraźni niż kontakt z telewizją czy komputerem. Może pozytywnie wpływać na rozwój uczuć, lepsze zrozumienie innych ludzi, a zarazem tworzenie obrazu samego siebie. Postacie ulubionych bohaterów mogą dostarczać pozytywnych wzorów zachowań. Dzieci zdobywają z książek wiedzę o przedmiotach, ludziach, zwierzętach, roślinach, poznają pojęcia abstrakcyjne jak: miłość, przyjaźń czy współczucie. Czytanie stwarza więc korzystne warunki do rozwoju myślenia. Dziecko nabywa umiejętności porównywania, wnioskowania, uogólniania, posługiwania się pojęciami określanymi słowami.
      Lektura ma bardzo korzystny wpływ na słownik dziecka – zarówno na słownik bierny, czyli rozumienie, jak i czynny – mowę. Dzięki czytaniu książek dziecko poznaje nowe słowa, kształtuje styl wypowiedzi, uczy się wyrażać własne myśli oraz mówić o różnych rzeczach. Dziecko, któremu rodzice regularnie czytają ma szerszy zasób słownictwa i wypowiada się dużo lepiej, niż maluch, któremu nikt nie czyta książek.

Dzięki lekturze maluch zdobywa wiedzę o emocjach, wie, jak je nazywać i wyrażać. Dziecko uczy się też wrażliwości i empatii, kibicuje dobrym bohaterom oraz cieszy się z ich sukcesów, przeżywa, gdy idol jest w tarapatach i zmaga się z różnymi przeciwnościami. Ponadto, czytanie książek, w których opisane są zabawne perypetie bohaterów, rozwija poczucie humoru u malucha.

Za pośrednictwem bajkowych historii można poruszać z małym człowiekiem trudne tematy, na przykład takie, jak utrata bliskiej osoby. Dziecko słuchając, w jaki sposób bajkowy bohater odnalazł się w tej smutnej sytuacji lepiej ją zrozumie.

      Dobór literatury zależy od wieku: trzylatki chętniej oglądają obrazki, o których się opowiada, wzbogacając ich treść na miarę własnej fantazji. Czterolatki potrafią już słuchać czytania, lecz dobrze jest gdy mają oparcie w ilustracji. Pięciolatki i sześciolatki mogą słuchać dość długich opowiadań w takim stopniu interesujących aby utrzymały ich uwagę. Można dłuższe opowiadanie dzielić na odcinki czytane w kolejnych dniach.

      Głośne czytanie jest bardzo łatwe i należy ten rytuał utrzymywać nawet wówczas, gdy dziecko samo już dobrze czyta. Dzieci, które już w wieku przedszkolnym zostaną w sposób ciekawy wprowadzone w świat książek odpowiadających dziecięcym zainteresowaniom i potrzebom, będą ich szukały później same, wbrew twierdzeniom, że zanika kultura czytelnicza na rzecz obrazu. Nie pozbawiajmy dziecka korzyści jakie niesie głośne czytanie. Czytajmy nie tylko małym dzieciom, ale także nastolatkom.

 

Jak czytać dziecku?

 

- Czytać codziennie przez co najmniej 20 min. - czas czytania dostosować do przedziału uwagi dziecka, początkowo może być krótki, stopniowo można go wydłużać, chodzi jednak o codzienny rytuał czytania. Dobrą porą jest wieczór przed snem. Czytanie powinno się zawsze kojarzyć dziecku z radością - nigdy z przymusem, karą czy nudą.
 

- Wybierać wyłącznie książki ciekawe i wartościowe dla dziecka, jeśli dziecko o to prosi warto wielokrotnie czytać tę samą książkę, czy wiersz. Należy pozwalać na pytania, powrót do poprzedniej strony, rozmowy zainspirowane tekstem - ta część głośnego czytania najbardziej rozwija intelekt i wrażliwość dziecka.

 

 - Pamiętaj musisz mieć czas i podchodzić do czytania z przyjemnością. Tylko wtedy, gdy siadamy z dzieckiem i czytamy mu jego ulubioną bajkę, pokazujemy, jak bardzo je kochamy i, że jest dla nas ważne. Podczas wspólnej lektury możemy przytulić dziecko i powiedzieć mu kilka miłych słów, a co za tym idzie, zaspokoić jego potrzeby emocjonalne.

 

 Wspólne czytanie pomoże nam w budowaniu trwałej i dobrej relacji z maluchem. Co więcej, podczas lektury rodzic może obserwować reakcje dziecka na różnego typu wydarzenia bajkowe, a co za tym idzie, lepiej poznać własną pociechę.

 

      Czytanie dobrej lektury z pewnością będzie dobrze wykorzystanym czasem pełnym pozytywnych emocji, a nasze dziecka będzie je dobrze wspominać w dorosłym życiu. Co więcej, gdy dziecko zobaczy, że rodzic codziennie ma dla niego czas, czuje się ważne i kochane, a to sprawia, że wzrasta poczucie wartości dziecka i  jest bardziej pewne siebie. Kilka minut dziennie, które poświęcimy na lekturę z maluchem będzie miało duży wpływ na jego rozwój i zaowocuje w przyszłości.