Komputer w życiu dziecka. Wpływ mediów na psychikę dziecka

 

Dzieci żyją w świecie coraz szybciej rozwijających się massmediów. Trudno dziś sobie wyobrazić dzieciństwo bez telewizji, komputera, video czy Internetu. Zakres oraz relacje zachodzące między nimi, kształtują osobowość dziecka.
Dziś do zabawy nie są potrzebni inni ludzie, potrzebne jest natomiast kosztowne urządzenie - komputer. Rodzice nie maj ą czasu na wspólne bawienie się z dziećmi, bo muszą zarabiać pieniądze, aby móc utrzymać rodzinę na średnim poziomie. Kontakty bezpośrednie są wypierane przez kontakt z urządzeniami elektronicznymi, które proponują coraz to nowsze gry, wymagające wciąż nowych zakupów. Grami komputerowymi dziecko bawi się najczęściej samotnie, komunikując się tylko z maszyną - komputerem.

Niestety w większości domów jest on wykorzystywany jako uniwersalna gra wideo, często typu "celuj i strzelaj".

Praca przy komputerze męczy wzrok, powoduje agresję, głównie przez stosowanie nieodpowiednich dla małych dzieci gier pełnych przemocy, nadweręża kręgosłup przez przesiadywanie godzinami w niewygodnej pozycji, ogranicza kontakt z ludźmi - siedzenie przed monitorem zamiast zabawy z rówieśnikami na podwórku, uzależnia - niektórzy rodzice z niepokojem obserwują ten szczególny kontakt własnych dzieci z grami elektronicznymi, czy w końcu powoduje zmęczenie.

Nie ma jednak wątpliwości, że komputer jest nowoczesnym narzędziem edukacyjnym o szerokich możliwościach zastosowań.

Komputer ułatwia naukę. Edukacja poprzez zabawę stanowi jeden z ważniejszych argumentów dla zastosowań komputera w pracy z małym dzieckiem. Wiele programów realizuje zasadę "bawiąc uczyć" tak efektywnie, że młodsze dzieci nie uświadamiają sobie nawet procesu uczenia się. Wiele programów edukacyjnych wzorowanych jest na grach - do poprawnych treści merytorycznych dodaje się kolorowe animacje, dźwięk, wideo, a nawet humor.
Komputer ułatwia naukę. Edukacja poprzez zabawę stanowi jeden z ważniejszych argumentów dla zastosowań komputera w pracy z małym dzieckiem. Wiele programów realizuje zasadę "bawiąc uczyć" tak efektywnie, że młodsze dzieci nie uświadamiają sobie nawet procesu uczenia się. Wiele programów edukacyjnych wzorowanych jest na grach - do poprawnych treści merytorycznych dodaje się kolorowe animacje, dźwięk, wideo, a nawet humor.
  Komputer umożliwia dostęp do ogromnych zasobów informacji Zdumiewające intuicyjne zdolności dzieci w wieku od roku do kilku lat do chłonięcia olbrzymich ilości informacji, zdolności, które nie mają sobie równych w żadnym innym okresie ich życia. Dzięki, między innymi komputerowi, te niezwykłe zdolności mogą być wykorzystane.
Komputer rozwija zainteresowania, rozwija samodzielność, dostarcza rozrywki i relaksuje. Komputer stanowi nieocenioną pomoc, szczególnie dla dzieci niesprawnych fizycznie, czy nie nadążających w rozwoju intelektualnym za rówieśnikami. Przy pomocy odpowiednich programów możemy przeprowadzić trening logopedyczny, pomóc w nauce czytania i pisania, umożliwić pisanie dziecku, które ze względu na rodzaj schorzenia nigdy nie napisze tekstu ręką. Komputer może być wówczas wykorzystany, jako bardzo cierpliwy nauczyciel, który jest w stanie wielokrotnie powtórzyć te same czynności, zawsze tak samo starannie i dokładnie.
Z pewnością dziecko w wieku przedszkolnym nie powinno jednorazowo przebywać przed komputerem więcej niż 30 minut. Dzieciom w wieku wczesnoszkolnym możemy ten czas przedłużyć do 45 minut.

Podsumowując wady i zalety grania na komputerze wygląda na to, że najpoważniej­szym problemem, jaki się pojawił jest możli­wość uzależnienia się od gier komputerowych.

Jak rozpoznać uzależnienie od gier komputerowych?

1. Granie w gry komputerowe staje się naj­ważniejszą aktywnością w życiu dziecka.

2. Dziecko coraz więcej czasu spędza przy grach komputerowych, rezygnuje z do­tychczasowych aktywności (spotkania z rodziną i rówieśnikami, nauka).

3. Objawy abstynencyjne - zaprzestanie grania w gry komputerowe powoduje pojawienie się u graczy nieprzyjemnego samopoczucia, rozdrażnienia, a nawet  niekontrolowanej agresji.

4. Konflikt - osoba z powodu zaangażowa­nia w gry komputerowe wchodzi w kon­flikt ze swoim najbliższym otoczeniem, najczęściej z rodzicami.

5. Drastyczne zmiany nastroju - przeżywa­nie albo dobrego nastroju i samopoczu­cia, albo też poczucie odrętwienia, niemocy.

6. Nawrót - po okresie samokontroli, a nawet zupełnego zaprzestania zabawy gra­mi komputerowymi pojawiają się powroty do wcześniejszego patologicznego ko­rzystania z gier.

Obok negatywnego wpływu gier komputerowych na psychikę dzieci i młodzieży należy rów­nież zauważyć, iż wielogodzinne spędzanie czasu przy komputerze niekorzystnie wpły­wa na ich rozwój fizyczny.

1. Rodzice powinni wiedzieć, w jakie gry grają ich dzieci

2. Rodzice powinni ustalić zasady, z jakich gier dzieci mogą korzystać, a dziecko powinno korzystać z gier komputerowych tylko wówczas, gdy rodzice są w domu. Należy stosować zasadę, aby dziecko zawsze pytało rodziców.

4. Rodzice powinni bezwzględnie ograniczyć czas spędzany przy komputerze do 1-2 godzin.

5. Konsekwentnie stosować zasadę: najpierw obowiązki, potem komputer.

6. Częściej zapraszać do domu koleżanki i kolegów dziecka. Pokazywać inne formy spędzania wolnego czasu. Więcej czasu spędzać z dzieckiem.